Major Henryk Dobrzański-Hubal (1897-1940), kawalerzysta i sportowiec. W czasie pierwszej wojny światowej w szeregach II Brygady Legionów Polskich. Uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Żołnierz przedwojennego Wojska Polskiego. Znakomity jeździec, uczestnik międzynarodowych i krajowych konkursów hippicznych i wyścigów konnych. Zdobywca wielu sportowych trofeów. We wrześniu 1939 r. zastępca dowódcy 110. pułku ułanów. Później na czele Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego, szkolonego i przygotowywanego do wystąpienia na tyłach niemieckich wiosną 1940 r. Twórca organizacji konspiracyjno-wojskowej Okręg Bojowy Kielce. Poległ 30 kwietnia 1940 r. pod wsią Anielin niedaleko Tomaszowa Mazowieckiego.
Major Hubal to postać szczególnie mi bliska. Interesuję się nią od jedenastego roku życia, w zeszłym roku obroniłam pracę magisterską poświęconą jego przedwojennej karierze sportowej. Przez wszystkie te lata major pozostawał dla mnie niekwestionowanym bohaterem, choć zdaję sobie sprawę, że jego powrześniowa postawa do dziś budzi spory wśród historyków. Wiele spośród tych kontrowersji wynika z błędnej interpretacji intencji i działalności Hubala. Na tym blogu chciałabym część z tych nieporozumień wyjaśnić, a jednocześnie przedstawić wyniki swoich badań i owoce wieloletniego zainteresowania tą ciekawą postacią.
Zapraszam do lektury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz